کلماتی قصار از استاد علامه طباطبائی در باب سیر و سلوک
-> این عالم عالم انسان سازی است عده ای تکمیل
می شوند و از این عالم بیرون می آیند و بعضی
در این عالم می مانند و جهنمی می گردند.(ص14)
-> ما کاری مهم تر از خود سازی نداریم! هستیم که هستیم
انسان از بین رفتنی است.(ص95)
-> اگر انساتی به عجز خود واقف شود و از صمیم قلب هدایت
خود رابخواهد خداوند متعال هرگز او را رها نخواهد کرد.(ص39)
-> دستور سلوک دو چیز است : مراقبه - محاسبه . این دو
حالت را شخصسالک باید از ابتدای سیر و سلوک تا انتها ملتزم
باشد.(ص41)
-> تمام سعادت ها مراقبت است یعنی کشیک نفس کشیدن
بچه آنقدر مراقبت نمی خواهد که نفس می خواهد.(ص81)
-> اهل سلوک را به ذکر قالبی که عبارت است از تلفظ به زبان
بدون التفات به معنی اعتناعی نیست.(ص67)
-> سالک باید وقتی مشغول به عبادت می شود با آن که هنوز
میل و رغبتدارد دست از عمل بکشد تا میل و رغبت به عبادت
در او باقیمانده همیشه خود را تشنه عبادت ببیند.(ص66)
-> سالک باید دوام طهارت داشته باشد بادوام وضو و اغتسال
واجبه و غسلجمعه و سایر اغسال مستحبه حتی الامکان.
(ص51)
-> گرسنگی به اندازه ای که باعث ضعف نگردد و احوال را
مشوش ندارد موجب سبکی و نورانیت نفس می گردد و فکر
در حال گرسنگی می تواند به طیران درآید.(ص62 )
کتاب شیوه رندی -کلمات قصار مرحوم علامه طباطبائی-گردآورنده داووداحمدی